OKUL ÖNCESİ EĞİTİM PROGRAMI

 4.4.1. ZAMANI ALGILAMA VE KRONOLOJİK DÜŞÜNME Okul öncesinde zamanı algılama becerisi zaman ifadelerini (dün, bugün, yarın, önce, sonra, geçmiş, bugün, gelecek, takvim, saat) yerinde kullanmak, geçmişi ve bugünü birbirinden ayırabilmeyi sağlarken kronoloji becerisi de ardışık zamanda meydana gelen olayları anlayabilme ve hangisinin önce hangisinin sonra oluştuğunu tahmin edebilmeyi, yakın çevresinde yaşanan olayları geçmişten günümüze oluş sırasına koyabilmeyi sağlamaktadır. Çocuklara kendilerine ve ailelerine ait zaman şeritleri yaptırılarak onlardan günlük rutinlerine ilişkin görselleri oluş sırasına göre sıralamaları istenir. Çocukların tablo ve diyagramlar oluşturmaları sağlanarak bu beceriyi kazandırmanın ilk adımları atılmış olur. 4.4.2. KANITA DAYALI SORGULAMA VE ARAŞTIRMA Eğitimde resim, animasyon, tablo, grafik, harita, fotoğraf, müzede sergilenen nesneler gibi kanıt olarak sınıfta kullanılabilir. Kanıtların incelenmesi yoluyla çocukların merak duyguları harekete geçirilerek düşünme, sorgulama ve merakı doğrultusunda araştırma yapma becerileri kazandırılabilir. Kanıta dayalı sorgulama becerisinin harekete geçirilmesi yoluyla bilgi çocuğa hazır olarak verilmemeli ve çocuktan o bilgiyi ezberlemesi istenmemelidir. Çocuğun yakın çevresinde karşılaştığı geçmiş ve günümüze ait görsel, nesne ve mekânlardan her biri incelenebilecek kanıtlar olarak ele alınabilir. 4.4.3. DEĞİŞİM VE SÜREKLİLİĞİ ALGILAMA Bireylerin ve toplumların zaman içinde nasıl değiştiğini bilmek, belirli unsurların ve taleplerin mevcut durumu nasıl koruduğunu anlamak, tarihsel olayları anlamlandırmak adına önemlidir. Değişim ve sürekliliği algılama becerisine sahip olan bireyler; çevrelerini daha iyi tanıyabilir, günümüzde yaşanan olayları daha iyi anlayabilir ve yorumlayabilir. Ayrıca bu beceriyi kazanmış bireylerin geçmişe, çevresindeki kültürel mirasa, coğrafi olay ve mekânlara ve yaşanan problemlere karşı kayıtsız kalmaması beklenir. Bu beceriler; okul öncesi dönemde çocuklara herhangi bir olay veya durum ile ilgili neden-sonuç ilişkilerini fark etme, benzerlik ve farklılıkları ayırt etme, problem durumlarına çözüm önerileri ileri sürme gibi yeterlilikler, somutlaştırılarak ve günlük yaşam ile ilişkilendiriledirilmektedir.